Van deze tuinen is het volgende beeld mij bijgebleven. Direct na de oorlog gingen pap en de buurtbewoners de er in grote aantallen voorkomende ratten opruimen. Ze gooiden carbid met water in de gangen en lieten het vrijkomende gas ontploffen. Bij ieder gat stond iemand met een platte schop en sloegen de er uit vluchtende verschroeide ratten dood.
Het huis lag aan een drukke straat die de Rijksweg vormde tussen Heerlen en Sittard. Er liep een tweesporige tramlijn. Aan onze kant van de straat lag voorbij onze rij huizen een voormalig boerderijtje. Schuin daar tegenover woonde Opa en
Oma van der Mark op nr 107 . Hun huis was ook een rijtjeshuis. Naast hun huis was een doorgang naar de achterkant van de tuinen. Daarachter begonnen de weiden en beemden richting De Dem in Hoensbroek en stroomde de Caumerbeek, die wij de keutelebeek noemden. De keutels waren er echt maar erger was de zwarte kleur van het water. De beek was in Bingelrade ontsprongen en liep vervolgens zuidwaarts langs de Oranje Nassau mijnen 1 (Heerlen) en 3 (Heerlerheide). De mijnen loosden er het vervuilde afvalwater op, afkomstig van de kolenwasserijen. In deze wasserijen werden de antraciet-kolen ontdaan van gesteente middels een scheiding op soortelijk gewicht in van zouten voorzien water.

De weiden en beemden vormden daarmee een schril contrast. In de zomer stonden ze vol met boterbloemen,
pinksterbloemen, korenbloemen en klaprozen. Tegenover ons huis lag een rij nieuwere huizen, aan de Zuidkant begrensd door de meubelzaak van Knibbelers. Daar woonde o.a. de Fam. Zuketto met kinderen, waarmee we speelden. Achter de lange tuin achter hun huis begon een met mijnsteen verhoogd mijnterrein van de ON3 waar mijnhout werd opgeslagen en spoorlijntjes liepen voor de mijnwagentjes. Voor ons was dat een avontuurlijk gebied waar je niet mocht komen en daardoor ideaal voor spannend kattenkwaad.
De meest spannende belevenis gebeurde in de wei achter het huis van de Zuketto’s waar we vlak na de oorlog met onze neuzen in het gras gedrukt het oorverdovende lawaai hoorden van twee zéér laag vliegende straaljagers (Engelse Closter
Meteor). Alsof de wereld verging!
Tegenover ons in Noordelijke richting lag een rij grote beambtenwoningen in de stijl waarin destijds veel mijnwoningen waren gebouwd. Aan het eind daarvan lag de ingang (oprijlaan ) van de ON2 met aan weerszijden een zeer grote directeurswoning. Daar tegenover lagen cafés en een grote rijwielwinkel. Tussen deze zaak en de Wannerstraat lag een open plek waar opa Viehoff een volkstuin had. Deze tuin grensde aan de Oostkant aan het marktplein van Heerlerheide.

Mam kerkkoor Kakert