De familie Viehoff

Veel van onze familieleden woonden in Heerlerheide of in de buurt daarvan en we gingen daar vaker op bezoek. Naast Oma en Opa Viehoff in het patronaat, ging ik het meest naar ome Wiel en tante Christien (oudste zus van mam). Ze woonden in de Passart, de mijnkolonie van de Staatsmijn Emma. Die lag vlakbij Heerlerheide, Dus niet zo ver van ons huis. Hun kinderen waren Hein (een paar jaar ouder dan ik), Els (een jaar ouder) en Peter (een paar maanden ouder dan ik).

Het was er er gezellig! Grote indruk maakte op mij het afspelen op een pick-up van grammo-foonplaten. Ik hoorde er voor het eerst Bil Haley en Little Richard met hun popmuziek. We konden “Blue Berry Hill” uit het hoofd nazingen.

Van ome Wiel herinner ik me dat hij altijd ademde via een zuurstoffles. Hij had stoflongen van de mijn. Hij is al gestorven toen hij 48 was.

Ome Peter en tante Toos woonden evenals opa en oma Viehoff in het patronaat van Heerlerheide. Later zijn ze verhuisd naar de Pappersjansstraat. Ome Peter had volières en kooitjes waarin hij kanaries fokte.

Charles: Ook was hij lid van de kunstwielrijdclub "De Heidebloem". Wat hij deed, was een soort turnen op de fiets en fietsvoetbal.

Ome Zef en tante Annie woonden in Hoensbroek.

Charles: Ome Zef kwam in de Kakert regelmatig op bezoek. Hij had dan steevast een blikken doosje mee met snoepjes.

Over blikken doosje gesproken: Ik was bij mijn peettante Christien en speelde daar in de struiken. Daar hing een blikken doosje in, dat ik wel wilde hebben. Toen ik het opende zat het vol met oorwurmen. Het doosje verdween met een boog terug in de bosjes.

Tante Mia en ome Lei woonden ook in het patronaat van Heerlerheide. Later verhuisden zij naar de Keekstraat.